این دو دختر ۹ ساله چطور مخاطبان را جذب تئاتر میکنند؟
تاریخ انتشار: ۳۰ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۳۱۵۹۵
به گزارش همشهری آنلاین، نمایش «دشمن خدا» نوشته عمادالدین رجبلو و کارگردانی مجید عراقی این روزها ساعت ۱۸ در عمارت نوفللوشاتو روی صحنه است. این اثر نمایشی که در کلیت خود به موضوع دروغ میپردازد، با نقشآفرینی علی غریب، مجید عراقی، سیده اسوه صادقی، امیر درویش، حامد فعال و ۲ بازیگر کودک با نامهای نفس جافری و ضحا رجاییفر اجرا میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
یکی از ویژگیهای قابل توجه «دشمن خدا» حضور ۲ بازیگر کودک این نمایش است که با هدایت کارگردان اثر، روی صحنه تئاتر نقشآفرینی رئالیستی قابل توجهی دارند.
مجید عراقی کارگردان «دشمن خدا» درباره این اثر نمایشی گفت: نمایش «دشمن خدا» به موضوع دروغ میپردازد؛ اینکه دروغ چهقدر در جامعه رخنه کرده و در زندگی روزمرهمان با آن مواجه هستیم. قصه نمایش در ۲ اپیزود روایت میشود؛ اپیزود اول در مدرسه ابتدایی دخترانه اتفاق میافتد، ۲ دانشآموز دختر مدعی میشوند که متن یک انشا را نوشتهاند و ناظم مدرسه باید تشخیص دهد که کدام حقیقت و کدام دروغ میگوید. اپیزود دوم در پادگان نظامی و دوره آموزشی خدمت سربازی شکل میگیرد، سربازی ادعا میکند که ارشد پادگان دست او را شکسته و حالا فرمانده باید مشخص کند سرباز یا ارشد پادگان کدام دروغ و کدام حقیقت را میگوید.
وی درباره موضوع «دشمن خدا»، تاکید کرد: کل رسالت زندگی این است وقتی مثل بادی میآییم و میرویم، باید خاطرهای خوب از خود باقی بگذاریم. مهم این است سالم زندگی کنیم. سرمنشاء تمام گناهان کبیره به دروغ ختم میشود و اگر دروغ نگوییم بسیاری از گناهان را مرتکب نمیشویم.
عراقی ادامه داد: عمادالدین رجبلو سال ۹۲ نمایشنامه «دشمن خدا» را نوشت و سال ۹۵ در شهر گرگان و چندین رویداد تئاتری آن را اجرا کرد. من بعد از ۱۵ تجربه بازیگری در تئاتر، همیشه دغدغه بازی رئالیستی در تئاتر را داشتم. ضمن اینکه موضوع نمایش با ذهنیت خودم و دوستان بازیگر همسو بود و به همین خاطر «دشمن خدا» را برای تولید و اجرا انتخاب کردم. یک سال درصدد شروع تولید پروژه بودیم ولی به صورت حرفهای ۴ ماه صرف تولید و تمرین «دشمن خدا» شد.
رهن خانه هزینه «دشمن خدا» شدکارگردان «دشمن خدا» درباره روند انتخاب و حضور ۲ بازیگر کودک دختر در «دشمن خدا»، توضیح داد: ما اول ۲ بازیگر کودک دختر ۹ ساله را انتخاب کردیم. کار با بچهها هم خیلی سخت و هم خیلی شیرین است. من در ابتدا ۱۵ جلسه را فقط به آشنایی این ۲ کودک با بازی تئاتری اختصاص دادم و آنها را در موقعیتهای رئالیستی قرار دادم و موقعیتهای مختلف را اتود زدیم تا مانند بازیگران بزرگسال با فضای نمایش برخورد کنند.
وی تاکید کرد: طی اجراهایی که داشتیم مخاطبان بازخورد خوبی نسبت به اپیزود مدرسه دخترانه و بازی نفس جافری و ضحا رجاییفر دارند. همه معتقد هستند که بازی دختران کاملاً رئالیستی است و گمان نمیکنند که با ۲ دختربچه مواجه هستند و نقشآفرینی این ۲ به گونهای است که گویی ۲ بازیگر بزرگسال روی صحنه حضور دارند. آن ۱۵ جلسه باعث شد تا نفس و ضحا با هم احساس دوستی کنند و در موقعیت ۲ دوست همکلاسی قرار بگیرند. طی آن تمرینها توانستیم فضا را خیلی جدی و از بازیهای بچهگانه دور کنیم زیرا اگر واکنش بچهها روی صحنه جدی نباشد باورپذیری اتفاق نمیافتد. ما برای بچهها مابهازاهایی تعریف کردیم و اتودهای مختلف زدیم و بعد از آن بود که متن نمایشی را در اختیارشان قرار دادیم. آن اتودها و مابهازاها خیلی به نفس و ضحا کمک کرد. در کل این روند چالش بسیار زیبایی بود.
عراقی درباره روند تولید این اثر نمایشی، یادآور شد: تولید تئاتر در شرایط فعلی کار سختی است و هزینههای متعددی برای سالن، تبلیغات، بازیگر، دکور و گریم باید صرف شود. من و علی غریب که بازیگر نمایش هم است، دوستی ۱۵ ساله داریم و همخانه هستیم. با توجه به اینکه بچه شهرستان هستیم به این فکر میکردیم که چگونه باید در تئاتر تهران فعالیت کنیم. «دشمن خدا» علیرغم اینکه با سلیقهمان همخوانی دارد، در تولید هم اثر کمهزینه است و دکور، لباس و گریم مینیمالی دارد، پاشنه کار روی کارگردانی و بازیگری میچرخد.
این هنرمند تئاتر تصریح کرد: من و علی غریب برای تولید «دشمن خدا» بخشی از پول رهن خانهمان را برداشتیم و امسال را با اجارهبهای بیشتر تمدید کردیم تا کار به تولید و اجرا برسد اما از تصمیم خود ذرهای پیشمان نیستیم.
کارگردان «دشمن خدا» درباره طراحی صحنه مدنظر برای این نمایش، توضیح داد: ما برای طراحی صحنه از میوه سیب و نمادی که سیب در طول تاریخ بشر داشته است، استفاده کردیم. در انتهای نمایش و زمان رورانس هم با نوری که روی سیبها تابیده میشود، سایه سیب بازیگران را احاطه میکند که نشاندهنده احاطهای است که دروغ بر زندگی بشر در طول تاریخ داشته است. قرار بود روی صحنه نمایش ماسه هم ریخته شود که به دلیل محدودیتهای سالن این امکان فراهم نشد.
عراقی درباره طراحی لباس نمایش نیز افزود: همانند طراحی صحنه، طراحی لباس هم مینیمال و ساده است و از معصومیت اپیزود اول نمایش یعنی مدرسه دخترانه الهام گرفتیم. در اپیزود اول بازیگران لباس مدرسه دخترانه و در اپیزود دوم بازیگران لباس خدمت سربازی به تن دارند.
وی درباره تعداد اجراهای مدنظر برای نمایش «دشمن خدا»، گفت: قرار است ۱۸ اجرا داشته باشیم و اگر استقبال از نمایش خوب باشد، احتمال تمدید اجرا وجود خواهد داشت. البته تعداد ۱۸ اجرا برای نمایش «دشمن خدا» کم است و اگر مردم عزیز لطف داشته باشند و از اجرا حمایت و استقبال کنند، تعداد اجراها بیشتر میشود.
داستان زنی که فراموشی را به خاطرات ترجیح می دهد | جنگ همیشه برایم آزاردهنده بوده است
کد خبر 809238 منبع: مهر برچسبها خبر مهم تئاتر ادبیات نمایشیمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: خبر مهم تئاتر ادبیات نمایشی ۲ بازیگر کودک دشمن خدا روی صحنه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۳۱۵۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روایت بازیگر زن سینما از پشت صحنه سریال اسکار | آقای مدیری آدم را بد عادت می کند
همشهری آنلاین، شقایق عرفینژاد: سیمرا حسن پور البته پیش از این هم در سریالهای شبکه نمایش خانگی مثل جیران حسن فتحی و رئالیتیشوی شب های مافیا حضور داشته است. حالا هم در حال بازی در سریال گردنزنی به کارگردانی سامان سالور، همسرش، است که تصویربرداریاش احتمالا تا مرداد ماه به طول می انجامد. با او در باره حضور در شبکه نمایش خانگی و سریال جدیدش صحبت کردیم:
در چند سال گذشته چندین همکاری با شبکه نمایش خانگی داشتهاید. از تجربه این سریالها بگویید. چه تفاوتهایی با تلویزیون وجود دارد؟
حتما تفاوت دارد. ممیزیهای کمتری هست و دستمان برای طرح مسائل مختلف بازتر است. من سر سریال جیران بودم و دو تا هم رئالیتی شو داشتم.
با توجه به این بازخوردها فکر میکنید مخاطبان تلویزیون بیشتر است یا شبکه نمایش خانگی؟
تلویزیون پیش از این بینندههای بیشتری داشت. رسانهای است که رایگان در اختیار همه است و همه میتوانند ببینند. به همین دلیل هم پیش از این بینندگان بیشتری داشت. اما مدتی است تعداد تماشاگرانش کمتر شده است. امیدوارم به روال سابق برگردد و باز هم همان تعداد بیننده را داشته باشد. برای این که جایگاه دیگری دارد. شما نمیتوانید مثلا سریال پایتخت را با هیچ سریال دیگری مقایسه کنید. چه اشکالی داشت که تلویزیون اینقدر پربیننده بود؟ شبکه نمایش خانگی یک مقدار مخاطبان خاصتری دارد که قشر متوسط رو به بالا هستند.
احتمالا یکی از دلایلش همان مبلغ اشتراکی است که باید پرداخت کنند.
دقیقا. تصور من همین است. کسانی که در شهرستانهای کوچک هستند یا از نظر مالی ضعیفند، به این پلتفرمها دسترسی ندارند. با این وجود بینندگان خودش را دارد که تعدادشان کم هم نیست.
اصولا رسانه برایتان مهم است؟ یعنی برایتان فرق میکند که در تئاتر باشید یا سینما یا تلویزیون؟
من از اول هم عاشق پرده نقرهای سینما بودم.
علیرغم این که کارتان را با تئاتر شروع کردید.
بله. من خیلی اتفاقی با تئاتر شروع کردم. من از اول سینما را دوست داشتم، ولی در دانشگاه تئاتر خواندم. برای نمایش مصائب استاد نوید ماکان کار آقای بیضایی برای ایشان تست دادم و پذیرفته شدم و کار کردم. ولی بعد سمت تصویر رفتم. تئاتر هم البته بسیار جذاب است، ولی من سینما را ترجیح میدهم.
از برنامه اسکار صحبت کنیم. چطور تجربهای بود؟
من اصولا در این برنامهها شرکت نمیکنم. ولی چون این کار آقای مدیری بود، رفتم. تجربه جذابی بود و ژ ژ صحنههایش در شبکههای اجتماعی پربازدید شد. سر صحنه هم خیلی خندیدیم و خوش گذشت. مدتها بود انقدر نخندیده بودم. نعیمه نظام دوست واقعا دوست داشتنی است و باعث شد بخندیم. اصلا فضای خوبی سر تصویربرداری وجود داشت. خود آقای مدیری و بقیه کسانی با آنها هم گروه بودم مثل بهنام تشکر و محمدرضا هدایتی هم بسیار عالی بودند. نظرم نسبت به این برنامهها اصلا عوض شد.
این دومین همکاری شما با مهران مدیری است و پیش از این ساعت ۶ عصر را با او کار کرده بودید. کار با او چطور است؟
آقای مدیری آدم را بدعادت میکند. انقدر کار با او جذاب است که دیگر نمیخواهید بعد از آن سر کار دیگری بروید. چون شرایط کار خیلی انسانی و درست است.
این شرایط درست که می گویید، چیست؟
از نظر زمان کار خیلی خوب است به عوامل اهمیت میدهد. یعنی زمانبندی طوری نیست که از ۵ صبح سر کار باشی تا آخر شب. این باعث میشود بازیگر و همینطور بقیه گروه آرامش داشته باشند. این مسئله سر کارهای دیگر وجود ندارد. مقدار زمانی که در روز کار میکنند خیلی زیاد است و ساعتهای آفیشها هم بد است. ولی سر کار آقای مدیری همه چیز خیلی فکرشده است و جو آرام است. کسی سر کسی داد نمیزند و فضای بسیار آرامی وجود دارد. خودش هم انسان محترمی است و همه چیز سر کار خوب است. امیدوارم دوباره قسمت باشد با او کار کنم.
شما فیلم «تابستان همان سال» را هم در جشنواره سال گذشته داشتید که محمود کلاری کارگردانش بود.
به نظرم آقای کلاری یک فیلم ماندگار ساخته است. واقعا برای من تجربه درخشانی بود. در این قابها و تصاویر کیف کردم. هر لحظهاش برای من خوشایند بود که میتوانم با این قابها در تصویر بمانم. نمیتوانم بگویم چقدر برای من رویایی بود. تمام لحظهها انگار نقاشی میشد. فضای کار در دهههای سی و چهل میگذشت و من خیلی این زمان را دوست دارم. از گلدانهای حیاط گرفته تا دیوارها و غذایی که میخوردیم برای من جذاب بود. خوشحالم که توانستم این فضا را از طریق این فیلم تجربه کنم. اصلا علاقه من به سینما و بازیگری به همین دلیل است که میتوانم زندگیهایی را تجربه کنم که در واقعیت نمیشود.
از امکان تجربه زندگیهای مختلف در سینما گفتید. جایی هم گفته اید وقتی میخواهم نقشی را بازی کنم سعی میکنم با او زندگی کنم و او را وارد زندگی واقعی ام میکنم.
بله. تا جایی که میتوانم این کار را میکنم. مثلا در سه کام حبس که نقش یک پرستار را داشتم، واقعا ده روز در بیمارستان کنار پرستارها ایستادم و از آنها یک چیزهایی یاد گرفتم. سر فیلم تمشک هم سعی کردم زیست آن شخصیت را تجربه کنم. مثل او چادر سرم میکردم و بیرون میرفتم. وسایل ارتباط جمعی مثل موبایل و لب تاپ را کنار گذاشتم و خواستم تنهایی را تجربه کنم.
و اینها باعث شد افسرده شوید.
بله. من قبل از فیلم تمشک اصلا نمیدانستم افسردگی چیست. آدم شاد و سرحالی بودم و بازی کردن در این نقش واقعا برایم سخت بود. الان برایم خیلی راحت شده، چون دنیای امروز به این سمت رفته است.
بازی در تمشک و افسردگی که سراغتان آمد باعث شد ۶ کیلو وزن کم کنید. درست است؟
بله. سر آن کار ۶ کیلو کم کردم، سر کار آقای کلاری هم ۱۳ کیلو کم کردم. چون آقای کلاری میگفت یک این شخصیت نحیفتر و لاغرتر از تو است. مسئله دیگری که وجود دارد این است که به جز این که زیست شخصیتی را که میخواهم بازی کنم، از نزدیک تجربه میکنم. اگر شخصیت هم مربوط به گذشته باشد، در باره آن زمان مطالعه میکنم. سر کار تابستان همان سال، من تعداد زیادی کتاب قجری خواندم. میخواستم از کنار هم قرار دادن آنها به این درک برسم که یک زن در آن زمان چطور زندگی میکند. چون معتقدم آن حس را باید درون خودم پیدا کنم.
از کار با همسرتان سامان سالور بگویید. این نسبت ناخودآگاه روی کارتان تأثیر دارد؟
من و سامان طرز تفکرمان خیلی به هم شبیه است. هر دو در کار به هم آزادی میدهیم. اگر من برای نقشی مناسب باشم، نقش را به من میدهد، اگر نه هیچ اصراری نیست و او هم این کار را نمیکند. من سر کارهای دیگر هستم و او هم میتواند بازیگران دیگری را دعوت کند. ولی اگر جایی بفهمد نقش به درد من میخورد و من میتوانم چیزی به آن نقش اضافه کنم، حتما از من استفاده میکند. خودش همیشه میگوید وقتی بازیگری در کنارم است که برای کار تلاش میکند و بازیگر خوبی هست چرا از او استفاده نکنم؟ این را دارم نقل به مضمون میگویم، نمیخواهم از خودم تعریف کنم. میگوید من از بازیگری که ایده دارد و با عشق و علاقه تلاش میکند تا به نقش برسد، چرا استفاده نکنم. سامان هم در بازیگری من بسیار موثر بود. اولین کار من در سینما با او بود.
که برای آن جایزه هم گرفتید.
بله هم جایزه جهانی گرفتم و هم در فجر کاندید شدم. برای فیلم سه کام حبس هم جایزه گرفتم. سامان اصولا من را در کار فقط به عنوان بازیگر میبیند. اینطور نیست که حواسش به من بیشتر از بقیه باشد. یعنی ممکن است کاملا یک سکانس من را از فیلم بیرون بیاورد. در این موارد خیلی حرفهای کار میکند.
الان هم که سر سریال با او هستید.
بله. سریال گردن زنی که خیلی داستان عجیب و غریب و معمایی دارد با حرکتهای فروان. به نظرم کارگردانی این کار خیلی سخت است ولی سامان از پس آن برآمده است. من که خیلی از بودن در این سریال خوشحالم. برای اولین باز نقشی دارم که کمیشبیه خودم است.
کد خبر 850104 برچسبها خبر مهم بازیگران سینما و تلویزیون ایران فیلم و سریال ایرانی سینمای ایران نمايش خانگي